در ادامهی موج اخیر فشارهای حکومت، ۱۹ اردیبهشتماه ماموران امنیتی با یورش به خانهی کیوان مهتدی، نویسنده، مترجم و عضو کانون نویسندگان ایران و آنیشا اسدالهی، مترجم، پس از تفتیش خانه و توقیف وسایل شخصی، آنها را بازداشت و به بند امنیتی ۲۰۹ زندان اوین منتقل کردند. پس از چند روز بیخبری و با پخش اخبار و ویدئوهای حکومتساخته، روشن شد که نام مهتدی و اسدالهی در کنار نام دیگر فعالان صنفی و معلمان بازداشتی از جمله رضا شهابی، ریحانه انصارینژاد، حسن سعیدی، رسول بداقی، اسکندر لطفی، محمد حبیبی، جعفر ابراهیمی، مسعود نیکخواه، شعبان محمدی و … به تقلای تکراری حاکمیت برای پروندهسازی علیه فعالان مدنی گره خورده است. اکنون دیگر بر کسی پوشیده نیست که این پروندهسازیها به کار ارعاب دیگر فعالان صنفی و مدنی میآید و به کار سرپوش گذاشتن بر فساد و تباهی گستردهی حاکمیت. آنهم در شرایطی که هر روز فشار این تباهیِ سازمانیافته بر شانههای مردم بیشتر میشود.
کانون نویسندگان ایران پیش از این نیز در بیانیهی ۱ خرداد ۱۴۰۱ اعلام کرده است که پروندهسازیهایی از این دست خبر از هراس حاکمیت میدهند؛ هراس از حق طبیعی و مدنی فعالان صنفی برای داشتن تشکلهایی مستقل، از همصدایی آنها در بیان خواستهها و اعتراضهایشان و از تقویت این تشکلها از طریق پیوند با همتایانشان در سراسر دنیا. اکنون نیز تکرار اعترافگیریهای اجباری، تولید مستندهای جعلی، صدور حکمهای درازمدت، نسبت دادن صداهای آزادیخواه و حقطلب به «منشأ خارجی» و موج جدید ربودنها و احضارها و آزارها خبر از تشدید این هراس و تشدید سرکوبها میدهد.
کانون نویسندگان ایران ممنوعیت ملاقات با زندانیان سیاسی از جمله کیوان مهتدی و آنیشا اسدالهی و پروندهسازی برای آنان را محکوم میکند، حمایت خود را از حق تشکلیابی و ارتباط با نهادهای همسو اعلام میدارد و از نویسندگان و آزادیخواهان مستقلِ سراسر دنیا میخواهد که صدای رسای اعتراض به این سرکوبها و آزارها باشند.
کانون نویسندگان ایران
۳ تیر ۱۴۰۱